136-ஓரொருகால் எம்பெருமான்! எம் ஐயன்!
என்றே வாய் மொழி கூறி அவன் இயம்பிய
அற வழி நடவாமல் போனால் கிடைக்குமோ அவனருள்!
அனத்த மறையும் அனத்தமுறை ஓலமிட்டால்
போதுமோ! வாக்காலும் உள்ளத்தாலும்
தூய்மை காக்காது நின்று!
நாளை என்றொறு நாள் வருமா?
நாளையும் கடந்து விட்டால்?
குஞ்சித பாதம் சூடி வாச மலர் அணிந்து
முருவல் பூத்து கருணை பொழியும்
அருளாளனின் இன்சொல்லை
தவிர்த்து மன இருளை வளர்த்து
இடர் பட்டு மாய்வது நின்
குற்றமேயன்றி யார் குற்றம்!
உயிர்ச்சத்தும் அவனே உயிர் தரும் சத்தும் அவனே!
பட்ட மரமும் தழைக்கும் அவனருளால்!
தீயவையை விலக்கி வாழ்வில்
ஞான ஒளி காட்டும் ஜகத்குருவை
இறைஞ்சி வேண்டி நின்று
புது ஆண்டில் நலம் பெற்று
வாழ வாழ்த்தும் வேங்கடவன்!!
Transliteration:
136-OrorugAl emberumAn! em aiyan!
enRE vAy mozhi kURi avan iyambiy
aRa vazhi naDavAmal pOnAl kiDaikkumO avanaruL!
anatta maRaiyum anattamuRai OlamiTTAl
pOdumO! vAkkAlum uLLattAlum
tUymai kAkkAdu ninRu!
nALai enRoRu nAL varumA?
nALaiyum kaDandu viTTAl?
ku~njida pAdam sUDi vAsa malar aNindu
muruval pUttu karuNai pozhiyum
aruLALanin insollai
tavirttu mana iruLai vaLarttu
iDar paTTu mAyvadu nin
kuTRamEyanRi yAr kuTRam!
uyirccattum avanE uyir tarum sattum avanE!
paTTa maramum tazhaikkum avanaruLAl!
tIyavaiyai vilakki vAzhvil
~nAna oLi kATTum jagatguruvai
iRai~nji vENDi ninRu
pudu ANDil nalam peTRu
vAzha vAzhttum vE#ngaDavan!!
